Od dłuższego czasu coraz więcej można usłyszeć na temat cennych właściwości grzybów medycznych. Jednym z nich jest soplówka jeżowata, nazywana tak ze względu na wyjątkowo charakterystyczny wygląd. Czym sobie zasłużyła na miano grzyba medycznego? Jaki jest jej potencjał terapeutyczny i co na ten temat mówią badania naukowe? Odpowiedzi szukaj w poniższym artykule.

Soplówka jeżowata – charakterystyka i występowanie

Soplówka jeżowata (łac. Hericium erinaceus) jest jadalnym grzybem nadrzewnym, którego nie sposób przeoczyć podczas pieszych wędrówek do miejsc, w których występuje. Wszystko za sprawą jej wyjątkowego wyglądu, przypominającego kępkę zwisających włosów. Stąd też soplówkę bardzo często określa się mianem „lwiej grzywy” (ang. lion’s mane). Pojedyncze, białe kosmki mogą osiągać długość do 6 cm, cała grzybia natomiast osiąga rozmiary do 25 cm.

W jakich zatem miejscach spotkamy soplówkę jeżowatą? Ten unikatowy grzyb występuje przede wszystkim w lasach liściastych, gdzie rozwija się na martwym drewnie wybranych gatunków drzew, m.in. dębów i buków.

Właściwości i zastosowanie soplówki

Aktywnymi składnikami soplówki jeżowatej są polisacharydy, steroidy, alkaloidy i laktony. Za szczególnie cenne uznaje się jednak hericenony i erinacyny, które mogą wykazywać działanie ochronne na układ nerwowy.

Już dawno temu wykorzystywano soplówkę w celu wzmacniania ogólnej odporności oraz jako remedium na rozmaite dolegliwości w obrębie przewodu pokarmowego czy układu sercowo-naczyniowego. Dziś wiedza płynąca z badań nad soplówką jest już całkiem obszerna, choć nadal wiele pozostaje niewyjaśnione w kwestiach działania leczniczego tego surowca. Wiadomo jednak na pewno, że „lwia grzywa” posiada spory potencjał przeciwzapalny oraz antyoksydacyjny. Jej stosowanie może chronić przed demencją oraz spowalniać rozwój chorób neurodegeneracyjnych, na co wskazują niektóre z doniesień klinicznych.

Badanie opublikowane w 2020 roku na łamach prestiżowego czasopisma Froniters in Aging Neuroscience wykazały, że regularne zażywanie soplówki jeżowatej przez okres roku, przyczyniało się do istotnej poprawy funkcji myślowych u osób z łagodnym stadium choroby Alzheimera. Równie dobre wyniki uzyskano w innej próbie klinicznej z udziałem dorosłych osób zmagających się z niezbyt nasilonymi zaburzeniami poznawczymi.

To jednak nie wszystko. Doświadczenia prowadzone dowodzą, że zawarte w lwiej grzywie związki czynne wywierają pozytywny wpływ na regulację gospodarki węglowodanowej, układ immunologiczny, zmniejszają ryzyko rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego, a także w sposób istotny ograniczają występowanie stanów zapalnych i ich następstw (np. choroba wrzodowa, choroby nowotworowe) oraz wspierają zdrowie psychiczne.

Jak zażywać soplówkę?

Soplówka jeżowata może być z powodzeniem stosowana jako element potraw. Jest w końcu grzybem jadalnym, a dodatkowo posiada także sporo składników odżywczych. Niestety nie jest to raczej łatwo dostępny w sprzedaży gatunek grzyba. Dobrym rozwiązaniem są więc suplementy diety, które zawierają w składzie suszony, sproszkowany surowiec w postaci kapsułek lub proszku do dozowania. Ten ostatni który można dodawać do dań, ale także np. do kawy, która za sprawą soplówki nabiera bardzo ciekawego smaku.

Bibliografia:

1. Li IC, Chang HH, Lin CH, Chen WP, Lu TH, Lee LY, Chen YW, Chen YP, Chen CC, Lin DP. Prevention of Early Alzheimer’s Disease by Erinacine A-Enriched Hericium erinaceusMycelia Pilot Double-Blind Placebo-Controlled Study. Front Aging Neurosci. 2020 Jun 3;12:155. doi: 10.3389/fnagi.2020.00155. PMID: 32581767; PMCID: PMC7283924.
2. Mori K, Inatomi S, Ouchi K, Azumi Y, Tuchida T. Improving effects of the mushroom Yamabushitake (Hericium erinaceus) on mild cognitive impairment: a double-blind placebo-controlled clinical trial. Phytother Res. 2009 Mar;23(3):367-72. doi: 10.1002/ptr.2634. PMID: 18844328.
3. Chong PS, Fung ML, Wong KH, Lim LW. Therapeutic Potential of Hericium erinaceusfor Depressive Disorder. Int J Mol Sci. 2019 Dec 25;21(1):163. doi: 10.3390/ijms21010163. PMID: 31881712; PMCID: PMC6982118.